Παρόλο που η πανδημία του COVID-19 εξακολουθεί να περιορίζει τις κινήσεις μας, δεν είναι το μόνο εμπόδιο που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ομάδα Φροντίδας Ιπποειδών της οργάνωσής μας. Μερικές φορές ο καιρός απλά δεν είναι με το μέρος μας και, παρά τον άψογο σχεδιασμό, η ομάδα «αγωνίζεται» να φτάσει στα ιπποειδή (άλογα, γαϊδούρια και μουλάρια) που χρειάζονται τη φροντίδα της.Οι αναπάντεχες πολικές συνθήκες που επικράτησαν στην ορεινή Ελλάδα μας ανάγκασαν να αναβάλουμε την προγραμματισμένη επίσκεψή μας στο Πήλιο και τη Χαλκιδική. Πολύ σοφά, οι ημιονηγοί των οποίων οι ομάδες εργάζονται στις πλαγιές του βουνού στον τομέα της υλοτομίας, κράτησαν τα ζώα τους στους στάβλους, αναμένοντας το λιώσιμο των πάγων. Ακόμα κι αν δεν ήταν έτσι, τα περισσότερα από τα ζώα εργασίας παραμένουν σε απομακρυσμένα, δύσκολα προσβάσιμα σημείαμε τον παγωμένο καιρό να μας δυσκολεύει ακόμη περισσότερο να τα φτάσουμε. Ωστόσο, ένας ιδιοκτήτης είχε μετακινήσει τα ζώα του σε μια δασική περιοχή όχι μακριά από την πόλη του Βόλου, και έτσι καταφέραμε να τα προσεγγίσουμε εκεί.
Η Ελίζα, κτηνίατρος της ομάδας μας, εξέτασε όλα τα ζώα και έδωσε λεπτομερείς συμβουλές για τη διατροφή ενός δίχρονου αλόγου που ήταν σε πολύ κακή θρεπτική κατάσταση και είχε άμεση ανάγκη να αυξήσει το σωματικό του βάρος (η «Βαθμολογία θρεπτικής κατάστασης» κυμαίνεται μεταξύ 1 και 5, με 1 το ισχνό και 5 το παχύσαρκο ζώο). Είδαμε επίσης ένα μουλάρι, στην ηλικία των 25 ετών νιώθοντας μεγάλη ικανοποίηση και σεβασμό για τον ιδιοκτήτη, που συνεχίζει να φροντίζει την «ηλικιωμένη κυρία» , που δεν είναι πλέον ικανή να εργαστεί αλλά της οποίας τα χρόνια εργασίας ανταμείβει τώρα με μια αξιοπρεπή συνταξιοδότηση.Ο τεχνικός δοντιών ιπποειδών Άλκης, έκανε οδοντιατρικούς ελέγχους και φρόντισε όσα ζώα το χρειάζονταν. Ένας οκτάχρονος εκτομίας του οποίου τα δόντια δεν είχαν ελεγχθεί ποτέ στο παρελθόν, είχε δύο μεγάλα «άγκιστρα» στους πρώτους προγόμφιους, που σύντομα θα εμπόδιζαν τη σωστή κίνηση των γνάθων του, αν ο Άλκης δεν τα λίμαρε με τη ράσπα του.
Ο πεταλωτής μας, Τάσος, εξονύχισε όλες τις οπλές που είχαν μεγαλώσει παραπάνω από το φυσιολογικό και, μαζί με την Ελίζα, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να θέσει το ζήτημα των πετάλων τύπου «πλάκας» που χρησιμοποιούνται. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ιδιοκτητών στην Ελλάδα των οποίων τα ζώα εργάζονται στην υλοτομία, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτού του είδους τα πέταλα και αυτό είναι κάτι που προσπαθούμε να αλλάξουμε. Η πλήρης κάλυψη του πέλματος, σφραγίζει την υγρασία και παγιδεύει τη βρωμιά, προκαλώντας προβλήματα. Ο Τάσος εξήγησε όλα τα μειονεκτήματα και συνέστησε να τοποθετηθεί ένα ανοιχτό πέταλο προσαρμοσμένο για εργασία στο δάσος. Πριν ξεκινήσουν την εργασία τα συγκεκριμένα ιπποειδή, ο Τάσος ελπίζει να τοποθετήσει σε ένα από αυτά ανοιχτά πέταλα, έτσι ώστε ο ιδιοκτήτης να μπορεί να κρίνει τα οφέλη από μόνος του.
Πόσο χαρούμενοι είμαστε όταν μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα μιας επιτυχημένης διάσωσης! Την τελευταία φορά που επισκεφθήκαμε την περιοχή, ακούσαμε για ένα άλογο που ήταν σε απελπιστική κατάσταση… κυριολεκτικά πετσί και κόκκαλο. Εκείνη την περίοδο δεν ήταν σαφές σε ποιον ανήκε το ζώο, οπότε δεν μπορέσαμε να το δούμε. Αλλά τώρα, οκτώ μήνες αργότερα, είχαμε μπροστά μας τον νεοβαπτισθέντα «Ρήγα», ένα υγιές τριαντάχρονο άλογο με γυαλιστερό τρίχωμακαι κάποια κιλά πάνω από το κανονικό! Η πλούσια διατροφή είχε αρχικά βοηθήσει στην αποκατάστασή του, αλλά τώρα, αν συνεχιστεί και δεν επαναπροσαρμοστεί, είναι πολύ πιθανό να του δημιουργήσει πρόβλημα ενδονυχίτιδας.
Έτσι, μαζί με τις εκδηλώσεις θαυμασμού και πολλούς επαίνους για την πραγματική μεταμόρφωση, δόθηκαν και οι απαραίτητες διατροφικές συμβουλές. Ο Άλκης έλεγξε το στόμα του Ρήγα και βρήκε μεγάλο αριθμό δοντιών να έχουν φαγωθεί – καθόλου σπάνιο σε ένα ιπποειδές της ηλικίας του Ρήγα. Δουλεύοντας μαζί με την Ελίζα, αντιμετώπισαν δύο αιτίες επώδυνων ελκών στη γλώσσα του: Ο Άλκης λίμαρε όλες τις αιχμηρές οδοντικές ακίδες και η Ελίζα έκανε εξαγωγή ένα μικρό, αιχμηρό εναπομείναν κομμάτι σπασμένου δοντιού, κάνοντας το στόμα του Ρήγα να νιώσει ξανά άνετα. Ο Τάσος ολοκλήρωσε την φροντίδα που προσέφερε η ομάδα εξονυχίζοντας τις ελαφρώς μακριές οπλές του Ρήγα. Επαινούμε όλους τους ανθρώπους που βοηθούν στηδιάσωση και φροντίδα παραμελημένων ζώων όπως ο Ρήγας. Είναι οι άγνωστοι ήρωες της φιλοζωίας και λαμπρά παραδείγματα προς μίμηση.Παρόλο που η φροντίδα μόνο 10 ιπποειδών σε μια επίσκεψη είναι χαμηλός αριθμός σε σύγκριση με αυτόν που μας έχει «συνηθίσει» η ομάδα μας αλλά και με τον αρχικό μας σχεδιασμό, ήταν μια ικανοποιητική και επιτυχημένη επίσκεψη, καθώς γνωρίζουμε ότι κάναμε τη διαφορά στην ποιότητα ζωής ορισμένων από αυτά τα ζώα εργασίας. Σκοπεύουμε να επιστρέψουμε στο Πήλιο πριν από το καλοκαίρι, όταν ο καιρός θα είναι πιο καλός και, ελπίζουμε, η κατάσταση με την πανδημία του COVID-19 θα έχει βελτιωθεί
